Chirale moleculen bestaan in twee vormen (enantiomeren) van tegengestelde handigheid, zoals een spiegelbeeld. Het leven is ontstaan uit één van deze twee vormen van moleculen. Het feit dat het leven is ontstaan uit slechts één specifieke enantiomeer – homochiraliteit in levende systemen – heeft structurele en functionele gevolgen op alle lengteschalen, van moleculen tot planten en organismen. Ondanks dat homochiraliteit een kenmerk van het leven is, blijven de mechanismen waarmee het ene enantiomeer de voorkeur gekregen heeft een mysterie. Een mysterie dat het pad kruist met de evolutie van abiotische chemie naar de levende chemie. In welk stadium van het ontstaan van het leven vond deze overgang plaats, en hoe?
Het ontcijferen van de oorsprong, de voortplanting, de versterking en de evolutie van de chiraliteit vereist een multidisciplinaire aanpak. Onderzoekers werken momenteel aan bottom-up ontwerpen van modelsystemen, waarin op chiraliteit gebaseerd gedrag kan worden onderzocht. De mechanismen waarmee chiraliteit kan worden versterkt zullen worden ontdekt door autokatalytische moleculaire reacties te gebruiken als een gecontroleerde omgeving. Dit experimentele werk wordt ondersteund door theoretisch onderzoek, dat bijvoorbeeld beoogt vast te stellen of homochiraliteit een tijdelijke toestand is, die uiteindelijk zal vervagen.
Naast het ontrafelen van de mechanismen die homochiraliteit tot een kenmerk van het leven maakten, zal dit onderzoek ons begrip vergroten van de werking van levende materie. Ten tweede zal het onderzoek bijdragen aan het detecteerbaar maken van leven, als zoiets al bestaat buiten de planeet Aarde.
